De mensen

Bloedje mooi was ze .. Op de drukke markt in het moslimkwartier zag ik haar aankomen ,,, we keken elkaar te lang aan. Na passage draaiden we ons beiden om, elkaars ogen zoekend en liepen door. Na 10 meter nog eens, we stonden stil. De schijterd liep door maar keek na 20 meter nog eens om en jawel zij ook weer. We zwaaiden. Het was de laatste glimp die ik van haar zag en zal er nooit vergeten.Ik drentelde langzaam door langzamer dan drentelen drentelen kan zijn ... Hoop? Ooit leerde ik mezelf (was ik 20 jaar?): "De grootste zonde is die van de gemiste kans". Heb ik gezondigd? Don't know. Wat was de kans, waarop? een gesprek, aandacht ...? Een glorious moment met mijn China girl, maar wel kort!
Ja, "De Mensen".
Veel, veel, veel, krioelend door brede avenuen en smalle hutongs. Ik schreef al over het verkeer. In principe is rood stoppen, houd je rechts en is de stoep voor voetgangers. In de praktijk gaat het heel anders, soms zelfs ook op de grote wegen. Dubbel getrokken strepen, nee hoor elkaar 5 dik inhalend, als er ruimte is op een 4 baansweg, desnoods over de vluchtstrook helemaal links. Stoepen (toch voor voetgangers, alles wordt door iedereen bereden, zebrapaden, rechtdoorgaandverkeer, het doet er niet toe. Zo gauw er ruimte is is de hele straat en stoep van iedereen. "Blik op de weg...", laat me niet lachen meneer Speen.
Het mooie is, iedereen vindt het normaal, niemand irriteert zich, vloekt, scheldt, steekt middelvingers op of wijst naar zijn hoofd. Echt krioelen, letterlijk als in een mierenhoop, het is chaos, maar iedereen vindt zijn weg naar zijn, haar doel. Toeteren betekent alleen maar: "pas op, ik kom er haan, kijk uit voor je hachie". Er zit geen enkel verwijt in de toeter of beschuldiging, het is slechts een welwillende waarschuwing "opzij, opzij, ik heb haast". Ik zou ook niet weten waar de politie bekeuringen voor uit zou moeten schrijven. Ze doen precies hetzelfde en hun zwaailichten zwaaien wel maar sorteren geen enkel effect.
Net als in iedere grote miljoenenstad lopen mensen gewoon langs elkaar heen, maar bij contact zijn ze aardig, beleefd, voorkomend. Meiden giechelen veel. Oude mensen zie je niet veel, maar ze zijn soms ontroerend mooi, net als die hele kleintjes, vaak wel mollig, met een split van voorbips -bloot piemeltje-, naar achterbips -blote billetjes-, lekker praktisch op straat en in trein en metro frot je binnen 2 seconden een luier ertussen. Traditionele kleding, lange sikken, of lange dunne sliertige snorren zie je niet. Als je achter ze loopt waan je je in Amsterdam, of waar dan ook.Het enige veschil is het zwarte haar en hun lengte (bij 1 meter 75) ben je hier echt lang. Soms zie je geverfde haren bij jongelui die ook vaak moderne coupes hebben (Elvis, punk, funk, nozem-achtig, geen kammen of groen of paars, geen metal, geen piercings). Allemaal gewoon westers gekleed, soms wat slonzig, maar ook modern, modieus, mondain en ook ordinair. Wel allemaal donkere kleuren (80%?) draagt zwart of grijs). Jonge vrouwen vaak een soort boxershort over hun panty's, laarzen, hoge hakjes, blote halzen, niet diep, geen blote armen en benen, hoewel het vandaag toch ruim 20 graden is. Tegemoet komend weet je dat je in Azie bent... ogen, jukbeenderen. Veel mooie mensen, neiden, jongens (zoals Jackie een Frida-jongen), kindjes en ook de oudere mensen. Er zijn veel Frida's in China. Nieuwsgierig en benaderbaar. (de mensen in uniformen vaak minder en er zijn er nogal wat in uniform op straat). De normale 60-70 cm sociale afstand telt hier niet. Hun nieuwsgierigheid komt soms op 20 cm dichtbij. Ze handelen wel, ze vragen 200 Yuan voor een T-shirt en zijn tevreden met 30 (3 euro). Soms opdringerig, vasthoudend. Maar altijd aardig en behulpzaam. Een genot zo'n vriendelijk volk. Ik voel me volstrekt veilig. Ik herkende soms veel uit "De Aziaten" van Frederick Prokosch (Dank Mirjam Ronald) en veel herken ik soms. En soms veel ook niet.
Gisteren was het balen, verloor ongeveer 200 foto's bij het overzetten op disks (natuurlijk net de Terra Cotta Wariors). Shit, maar Thijs en Leonie gaan me helpen, ze mailde me al drie van hun foto's.
Vandaag treinticket voor morgen gekocht. Naar Chengdu, hier ruim 800 km vandaan en 2000 km onder Beijing. Y Hostel in Chengdu geregeld voor 3 nachten en op de fiets in 100 minuten een tour over de citywall gemaakt, schoenen gekocht, een usb-stick en fotomemorycard. Ik moet mijn te plaatsen foto's uploaden. Het Orlemans outdoor jack in mijn huidige hostel afgegeven en de foto's daarvan zaten natuurlijk bij die 200( Shit Harmen). Het is niet anders en ik verbaas me nergens meer over. Liefs allemaal.
PS In mijn vorige verslag bedoelde ik te zeggen dat ik NIET op iedereen kan reageren die op mijn blog reageert. Hopelijk is daar begrip voor.