reizen is anders dan vakantie

Reizen wordt vakantie vieren.
Haar zachtheid, warmte, lach, ogen, haar blik en openheid, haar lijf, ja alles …. Het is grootser dan ik me kon herinneren. Nog rijker!! Iemand zei zoiets van: “laaf je in rustig vaarwater”. Dat is precies wat er sinds twee dagen gebeurt. Ik geniet met volle teugen maar had een dag nodig om de knop, overigens redelijk moeiteloos, om te zetten.
Ik wilde, in mijn hoofd, zoals het systeem daarboven al twee maanden werkt, naar centrum Bangkok, where the action is, de stad leren kennen, met de slaaptrein naar chang mai, naar De River Kwai Bridge, de elephants, de jungle, de rijstvelden, wilde brommeren, ontdekken, zien, aanschouwen … nog meer van Azië slurpen. En waar zit ik? In Phuket!! Of all places!! Beaches, toeristen, lobster (smullen). Als er één plaats is die mijn systeem wilde mijden was het Phuket: toeristisch hoogtepunt van zon en zee en sex minnende toeristen in Thailand. Maar ik zit er wel!!! Een prachtig ressort, met zwembad en alles er op en er aan, vooral stilte en rust, vlakbij het geweldig mooie strand gelegen aan een prachtige baai, waar we vandaag, met de lobster voor onze neus een prachtige rood, oranje gloeiende zon in de zee zagen zakken. Werkelijk fenomenaal. Gingen we daarvoor naar Thailand? Ik niet!! ! Noor wel!! Dat was de knop die moeiteloos omging en ik geniet ervan.
Een andere knop die omgezet moest worden was van single naar double. In ruim twee maanden had ik een vast patroon voor mezelf ontwikkeld. Van reizen, organiseren, in een bepaald tempo zelf beslissen, koers bepalen, veiligheidsmaatregelen: (controle op ritsen van backpack, daily pack, moneybelt met groot geld en paspoort, creditcard rechts, pinpas links, mobiel links, tickets van de (volgende) dag rechts achter bij de hand, dagboek voor, medicijnen achter, omkijken als je een stoel verlaat, kamer twee keer controleren bij uitchecken), kortom het hele ritueel van opstaan, mobiel, laptop controleren tot en met eten, drinken en pillen slikken en voor het slapen gaan alle devices keurig opladen …Alles onder controle!!
Al twee dagen ben ik de weg kwijt: Wie heeft dit? Wie heeft dat? Heb jij mijn …? Waar is mijn paspoort?, Wie heeft de boardingpass?, Hoeveel bath heb jij?, Heb jij de sleutel?, Heb ik vandaag mijn pillen geslikt?, Shit ik ben vergeten me te scheren!, mijn batterijen op te laden!. Kortom: Noor is een ramp. Voor mijn “single-twee-maanden-systeem”.
Ik herinner me hoe we, verliefd en risico nemend, in september 1982 gingen samenwonen nadat we elkaar 5 maanden daarvoor hadden leren kennen. Zij woonde al jaren alleen, net als ik (ik weliswaar in een commune die ik ontvluchtte om in 1981 in mijn eentje mijn eerste eigen huis te kopen). De eerste jaren waren zeer lastig om deze twee uiteenlopende patronen van individuele zelfstandigheid samen te smeden tot een hechte twee-eenheid. Dat proces van jaren smeden, toen, gebeurde gisteren en vandaag in één dag!!!! Geweldig!!!! Wat ben ik trots op haar en mezelf!
Daarom zitten we nu in Phuket, aan het strand, genietend van zee, zand, zon, lobster en vooral van elkaar. Het reizen is voorbij en de vakantie is begonnen!! Ik heb net heerlijk een paar baantjes in het zwembad getrokken en daarna een whisky besteld. Wat een heerlijk vaarwater!!