mijn eerste echte dag alleen in Beijing

Zit in "chopsticks, pub & bar", 6 meter tegenover mijn hotelletje, de hutong (steeg) oversteken.Freeda is de bedienende jongedame, klein, vrolijk, knap koppie en zeer goed engels sprekend.In het chinees heet ze "wang ji". Ze bood me haar hulp aan als ik vragen had. En dat maakte ze waar. Het laatste uur zocht ze voor me uit hoe ik de niet toeristische route naar "The great Wall" kan maken.Haar bar heb ik tot mijn stamcafe gemaakt.Een fijn houvast in mijn kinderbox: aanspraak, houvast, hulp en iets om op terug te vallen. Voor ingewijden: een bekende en effectieve lifo-stijl!! Ja ik kan er ook wat van!! Vanmiddag toch al ver uit mijn box geweest. 7 km wandelen naar 'de verboden city' en het tianmen-plein (van de hemelse vrede.Daar waar de wereldberoemde opname is gemaakt van een kleine burgelijke student met zijn boodschapjes in twee plastic tassen die een tank van de machtige chinese overheid weet te dirigeren!! Met terugwerkende kracht voel ik me alsnog een getuige van de hiostorie: ik was er bij !! getuige van een wereldschokkend tafereel waarbij de wereldgeschiedenis een andere wending nam. Uiteraard arrogante flauwekul van mij, maar toch en natuurlijk onzin als je even daarvoor gestolde architectuur van duizende dynastieen aan je neus voorbij zag komen.
Naast Freeda, mijn gids, vandaag nog een vrouw leren kennen. Ze stond plotsklaps naast me in de verboden stad en ze sprak me aan... Huiverig en op mijn hoede wilde ik van haar af: no, I said No!!! Maar aanhoudendheid en vriendelijkheid ontdooide me. Dubbel: blijf van me af en ga weg.De balans: we wandelden twee en een hal;f uur op en dronken wat: she wanted to practice her English. Ze komt uit Harbin, 8 uur treinen naar het noorden, is advocaat net als haar man en you can visit us, you can sleep in our house en I coke for you". Sloeg het vriendelijk af: "doesn't fit in my plans, i'm heading south.
Tocvh een apart moment: we gingen wat drinken: zij thee en ik bier. We kregen een aparte ruimte (coupe Ritueel geserveerd, zij een potje, elk een kommetje. Galant als altijd: " do you allow me to pay for both of us?" Schrik en na enig aandringen van mij ... Ok. Rekening 880 Yuan, 520 voor het potje, 220 voor de aparte ruimte, 60 voor mijn 2 biertjes en nog iets voor de niet teten koekjes. Ik schrok me kapot, had ruim 300 los in de zak en 1000 in mijn moneybelt (Voor 4 nachten betaal ik nopg geen 800 yuan!) Ik snapte er niets van en oprecht (of ben ik echt zo naief Angi ook niet geloof ik. Uiteindelijk droeg ik ' maar' 300 Yuan bij, Angi 530!!
Zij nnam een taxi naar haar hotel in het oosten, ik tevoet verder terug naar het noorden. We dankten, gaven elkaar een hand en ik kuste haar op beide wangen: ze schrok, terwijl ze toch steeds aanrakerig was geworden. Weer naief of een verkeerde inschatting? Ze bleef verschrikkelijk aardi en gaf me haar emailadres, vroeg niet om het mijne.
Hoe dan ook een bijzondere dag en dat was nog maar de helft.
Liefs allemaal en dank voor al die reacties, ze doen me goed!! Morgen naar het Winterpaleis en het Mausoleum van Mao Zhedong, Overmo5rgen naar de Great Wall. Liefs, nogmaals en tot hoors.